Günümüzde her şey internet, her şey bilgisayar olmuş durumda. Hatta günlük konuşmalar da bile bilgisayar terimleri ile olmaya başladı. Sanallaşmaya, sanallaştıkça duygusuzluğa sürüklenmeye başladık.
İnsanlar arkadaşlığı, sosyal olmayı, aşkı, sevgiyi kalvyelerin üzerinde aramaya başladı. Birbirlerine yapay çiçekler göndererek, yapay gülücükler atar oldular
Halbuki yolda geçerken sağında solunda yeni açmış bir çiçeği, bir fidanı, doğanın kokusunu hissetmek, ondan haz almak varken….
Sıcacık, duygu dolu bir öpüşü, bir sevgi sözcüğünün yerini klavyeden basılan tuşlar aldı. Yağmurun kokusunu duyabilir misiniz peki? Toprakla buluşmasını hissedebilir misiniz tuşlarda?... Amacının dışında saatlerini geçirdiğiniz, harcadığınız zamanı geri getirebilir misiniz? Sevginiz yanındayken uzaklaştığını görebilir misiniz peki? Aşık olduğunuzu düşündüğünüz insanın o yakın temasını, gözlerini gözlerinizde hissedebilir misiniz tuşlarla? Ya da size ihtiyacı olan dostunuzun ellerini tutabilir misiniz klavyenizle?
....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder